ASG Częstochowa

Gość · Wysłany: Sob 23:51, 11 Mar 2006 Temat postu: Guns 'n' Ammo

Z racji tego ze ludzie narzekaja na brak ciekawych tematow i wymyslaja rozne, niekoniecznie majace zwiazek z tematyka naszego forum, proponuje aby tutaj zamieszczac troche wiadomosci na temat autentycznej broni np. takiej, ktora nas w szczegolny sposob inspiruje Smile

Zawsze milo jest sobie poczytac o nowinkach na przyklad.

Na poczatek cos ode mnie. Oto polska chluba FK 38 wz. A. Smile

Jest to tzw. nkm czyli najwiekszy karabin maszynowy (wielkokalibrowy karabin maszynowy) produkowany w Polsce w latach '38-39. Pierwsze wersje byly zasilane magazynkiem (5,10,15) kaliber 20 mm a predkosci poczatkowe pocisku byly rzedu 800 m/s. Pozniejsze wesje zasilane byly tasma. Karabin z odleglosci 500 m przebija pancerz gruosci 20mm przy szybkostrzelnosci 320 strzalow/min.

Bron tego typu stosowana byla jako bron pokladowa samolotow, czolgow a takze jako obrona plot. Jednak jak nam pokazuja Amerykanie, odpowiednio przeszkolony Bruce Willis jest w stanie zrobic z tego typu broni, sterowany zdalnie długopisem, karabin snajperski (ciekawym polecam dosyc cienka probe remake'u "Dnia Szakala" z '73 roku pt "Szakal").

Ok, ten FK to taki zart ale zachecam innych do pisania o ciekawym uzbrojeniu w ramach szerzenia wiedzy Smile

Pozdro dla Mateusza za jego zadziwiona mine po obejrzeniu w/w filmu Very Happy

Crazy · Wysłany: Nie 0:15, 12 Mar 2006 Temat postu:

właśnie obejżałem ten film. może nieudana ekranizacja książki ale broń fajnie zaprezentwana. Jootro coś wlepie do tego tematu bo gdzieś mam na dysku podobne materiały.

Lt.Hicks · Wysłany: Wto 0:24, 14 Mar 2006 Temat postu:

Inspirujące giwerki ?? ... hmmm jest kilka takich fotek z okresu wojny w Namie , które mnie inspirowały do Upgreadu ewentualnie przeróbek kosmetycznych na moim "kiju" kilka z nich :

Kali · Wysłany: Wto 19:44, 14 Mar 2006 Temat postu:

A czy ktoś ma foty karabinu snajperskiego Barret kaliber .50?

hEx · Gość

Barrett, model 82A1, .50 caliber, 12.7mm, semi-auto, anti-material rifle

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Black Szkal · Gość

ale to jest ta wersja beinbalowa chyba

Crazy · Wysłany: Śro 18:46, 15 Mar 2006 Temat postu:

Tak to jest PaintBall'owa wersja tylko jest jeden szczegół: To jest licytacja a aktualna cena (2500zł) nawet nie jest ceną minimalną. Ładnie sprzedający moosi mieć kasy żeby sprzedawać takie cacko i kupować lepsze.

Gość · Wysłany: Śro 22:05, 15 Mar 2006 Temat postu:

Jaka kurwa wersja?? Very Happy

beinbalowa to sie usmialem Smile

okej okej rozpieprzacie troche ten temacik. Zarzuccie jakas recenzje + fotka + jakies fajne ciekawostki o broni a nie link do zdjecia i reklame aukcji na allegro

Crazy · Wysłany: Śro 22:50, 15 Mar 2006 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

W 1934 roku do uzbrojenia Wermachtu wprowadzono uniwersalny karabin maszynowy MG34. Była to broń doskonała, ale skomplikowana i droga w produkcji. Dlatego niemieckie firmy zbrojeniowe kontynuowały prace nad tego rodzaju bronią.

W połowie 1939 roku w firmie Metall und Lackierwarenfabrik Johannes Grossfuss AG (spotykana jest też nazwa Paul Johannes Grossfuss Metall und Lackierwaren) powstał prototyp nowego ukaemu. Nowa broń została opatentowana we wrześniu 1939 roku.

O procesie konstruowania karabinu maszynowego MG42 niewiele wiadomo. Jedyną osobą, która na pewno brała udział w jego projektowaniu był inż. Grunow, który opracował osłonę lufy z komorą zamkową. Kto był konstruktorem zamka – nie wiadomo. Według jednej z hipotez zamek MG42 jest twórczym rozwinięciem opatentowanego w 1937 roku przez polskiego inżyniera Edwarda Stecke zamka półswobodnego, w którym rozchylane dźwignie zastąpiono rolkami. Dokumentacja tego rozwiąznia dostała się w ręce niemieckie w 1939 roku po wkroczeniu wojsk hitlerowskich do Warszawy, kiedy to specjaliści z Wehrmachtu poszukiwali dokumentacji wszystkich rozwiązań mogących przydać się Niemcom.

W 1941 roku rozpoczęto produkcję nowej broni, która oficjalnie została przyjęta na uzbrojenie w 1942 roku jako Maschinegewehr 42 (MG42).

MG-42 nazywany był przez żołnierzy niemieckich Hitler-Seage (niem. Piła Hitlera), ze względu na jego długość i sposób noszenia na pasie na sposób podobny do drwali noszących piły.

MG 42 został po raz pierwszy użyty w maju 1942 w Afryce. Pierwszymi żołnierzami, którzy z niego strzelali w warunkach bojowych, byli grenadierzy pancerni z Afrika Korps feldmarszałka Erwina Rommla. Tak rozpoczęło się bojowe użytkowanie MG 42 - karabinu, który powszechnie jest uważany za udany pierwowzór nowoczesnego uniwersalnego karabinu maszynowego. Oryginalność i trafność rozwiązań konstrukcyjnych sprawiają, że mimo upływu 60 lat, broń ta jest nadal produkowana (po wojnie pojawiły się nowe wersje tego karabinu: MG-42/59, MG-1 i MG-3 strzelające NATO-wską amunicją kalibru 7,62 mm).

MG 42 zdobył tak duże uznanie, że Amerykanie postanowili skopiować tę broń na podstawie kilku zdobytych egzemplarzy, lecz próby te skończyły się fiaskiem. Do dziś w większości współczesnych karabinów maszynowych stosuje się rozwiązania, które po raz pierwszy pojawiły się właśnie w MG-42.

Lt.Hicks · Wysłany: Śro 23:27, 15 Mar 2006 Temat postu:

Usunałem kilka postów w tym Topicu gdyż nie były jakkolwiek związane z tematem...pozwoliłem sobie zostawić jednak zabawny fragment tej konwersacji... Smile

Życie jest zbyt nudne...trzeba je sobie umilać...

Crazy · Wysłany: Sob 8:58, 25 Mar 2006 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

Minimi – (Mini Mitrailleuse – fr. mini karabin maszynowy) belgijski ręczny karabin maszynowy (rkm) kalibru 5,56 mm. Pod oznaczeniem M249 używany także przez armię USA.

[link widoczny dla zalogowanych]

Historia

W połowie lat 70. XX w. w belgijskich zakładach FN opracowano karabin szturmowy FNC. Jednocześnie postanowiono skonstruować ręczny karabin maszynowy kalibru 5,56 mm, który wraz z FNC mógłby stanowić uzbrojenie drużyny piechoty. W odróżnieniu od innych producentów tego typu zestawów karabin szturmowy–rkm (np. AK-47 i RPK), konstruktorzy FN (zespołem konstrukcyjnym kierował Ernst Vervier) nie zadowolili się wyposażeniem FNC w ciężką lufę i dwójnóg.

Postanowiono opracować broń zasilaną taśmowo, konstrukcyjnie zbliżoną do ukmu, ale ze względu na zasilanie amunicją pośrednią lżejszą i mniejszą. Początkowo problemem była amunicja. Nabój amerykański M193 niezbyt nadawał się do broni wsparcia (zbyt lekki pocisk i w związku z tym słabe własności przy strzelaniu na odległości większe niż 400 m). Postanowiono opracować nowy nabój. Amunicja oznaczona SS109 posiadała przy zachowaniu starej łuski nowy cięższy i dłuższy pocisk. Poprawione właściwości balistyczne pocisku zwiększyły zasięg broni, ale wymagał on innego skoku gwintu niż pociski M193.

W tym samym czasie prace nad podobną bronią toczyły się w także w USA. Podobnie jak w Belgii dostrzeżono wady amunicji M193 i prowadzono prace nad nową amunicją o kalibrze 6 mm. Skonstruowano także trzy modele rkmów zasilanych taką amunicją.

W 1976 odbyły się próby, w których uczestniczyły amerykańskie konstrukcje kalibru 6 mm, niemiecki HK21A1 (został odrzucony z powodu błędów obsługi), M16 w wersji z ciężką lufą i dwójnogiem (bez szans na zwycięstwo z powodu zasilania magazynkowego) i belgijski Minimi. W trakcie prób okazało się, że najlepiej wypadł w nich Minimi. Problemem była tylko nietypowa amunicja SS109.

Broń wprowadzono do uzbrojenia armii amerykańskiej jako XM249 SAW (Sqad Automatic Weapon - broń samoczynna piechoty, litera X przed nazwą oznaczała broń znajdującą się w próbach). Szczególnie entuzjastycznie nowy karabin maszynowy przyjęli Marines. Broń była znacznie lżejsza niż M60 a na dystansach do 800 metrów zapewniała podobną siłę ognia. Szybkostrzelność praktyczna była nawet większa, ponieważ wymiana lufy w Minimi jest znacznie łatwiejsza niż w M60. Wprowadzenie Minimi ujednoliciło także amunicje na poziomie drużyny piechoty (karabiny M16A2 i Minimi były zasilane tą samą amunicją). W sytuacji braku zataśmowanej amunicji Minimi można nawet zasilać ze standardowych natowskich magazynków.

W następnych latach prowadzono prace nad udoskonaleniem broni. W 1977 zmieniono konstrukcje rygla lufy co miało ułatwiać jej wymianę. Podstawę muszki przeniesiono nad komorę gazową, jednocześnie przesunięto do tyłu podstawę celownika. Zmieniono kształt kolby (jest ona łatwo odłączana i bez problemu można zmienić kolbę stałą na składaną). Wprowadzono dwójnóg o regulowanej wysokości. Ponieważ zauważono, że w miarę starzenia się sprężyny powrotnej coraz słabiej pochłania ona energię odrzutu, uzupełniono ją amortyzatorem hydropneumatycznym. Tak zmodernizowana broń, oznaczoną jako XM249E1, została wprowadzono 1 stycznia 1982 do uzbrojenia jako M249 SAW. Amunicja SS109 została przyjęta jako standardowa amunicja pośrednia NATO (STANAG 4172). W USA nową amunicję oznaczono M855 i skonstruowano do niej nową wersje karabinu M16 oznaczoną jako M16A2.

W następnych latach coraz więcej karabinów M249 produkowanych w amerykańskiej fili zakładów FN dostarczano amerykańskiej armii. Jednocześnie karabin był przyjmowany na uzbrojenie w innych krajach, najpierw w Belgii, potem Szwecji, Indonezji i in. Lista użytkowników Minimi stale się wydłuża i w rezultacie jest on bezdyskusyjnie najbardziej rozpowszechnionum karabinem maszynowym świata.

Broń jest stale udoskonalana. W 1985 powstała wersja Minimi-Para (Para-Minimi) z krótszą lufą i kolbą składaną. Plastikową skrzynke na taśmę zastąpiono pojemnikien z kordury. Na wierzchu pokrywy komory zamkowej coraz częściej pojawia się podstawa celowników optycznych (FN oferuje taką pokrywe jako opcje, w USA w najnowszej wersji M249 jest to standard).

W 2000 dowództwo US SOCOM (sił specjalnych) ogłosiło konkurs na karabin maszynowy określony jako LMG (Lightweight Machine Gun) lub SPW (Special Purpose Weapon). Wymagania mówiły o broni nie dłuższej niż 112 cm, masie do 5,9 kg. Broń miała być wyposażona w system mocowania wyposażenia taktycznego zgodny z systemem z M4 SOPMOD. Odpowiedzią firmy FN był model Minimi SPW. Nowa wersja ma lufę o długości nieco większej niż Minimi-Para. Lufa jest nadal szybkowymienna, ale nie posiada uchwytu transportowego, dwójnogu, ani zaczepów do montażu na trójnogu (dwójnóg może być mocowany opcjonalnie). Broń ma być standardowo wyposażona w chwyt przedni.
[Edytuj]

Wersje

* Belgia
o Minimi Standard- wersja standardowa
o Minimi-Para (Para-Minimi) – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
* USA
o M249 SAW – wersja standardowa
o M249 SAW (brak odrębnego oznaczenia) – wersja z kolbą składaną i lufą standardową
o M249 SPW – wersja opracowana na zamówienie US SCCOM. Lufa o długości pośredniej bez uchwytu transportoweg. Zasilanie wyłącznie taśmowe. Dwójnóg jest wyposażeniem opcjonalnym, standardem jest przedni chwyt. Długa szyna Picatinny na wierzchu pokrywy komory zamkowej. Szyny Picatinny u dołu i po bokach lufy. Kolba składana.
o Mk 46 Mod 0 Navy LMG – wersja opracowana dla Navy Seals. Zmiany podobne jak w wersji SPW (zasilanie tylko taśmowe), ale zachowano dwójnóg. Lekka lufa z tłumikiem płomieni identycznym jak w M4 SOPMOD (możliwość szybkiego montażu tłumika dźwięku KAC QD). Szyny Picatinny wokół lufy dłuższe niż w wersji SPW. Nad lufą znajduje sie perforowana osłona z czwartą szyną Picatinny. Broń specjalnie zabezpieczona antykorozyjnie (zabezpieczenie przed kontaktem z wodą morską)
* Francja
o Minimi-Para – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
* Kanada
o C9 – odpowiada Minimi Standard ale kolba rurowa z dodatkowym uchwytem.
o C9A1 – jak C9 ale z celownikiem optycznym Elcan
o C9A2 – lufa jak w Minimi-Para, kolba składana, szyny do montażu wyposażenia taktycznego
* Korea
o Daewoo K3 – lufa standardowej długości. Inny kształt łoża, chwytu pistoletowego i kolby (broń przystosowano do budowy anatomicznej żołnierzy koreańskich). Drobne zmiany konstrukcyjne.
* Australia
o F89 – podstawowa jest wersja odpowiadająca Minimi Standard, ale tłumik płomienia identyczny jak w karabinie L1A1 (wersja FN FAL)

[Edytuj]

Opis konstrukcji

Ręczny karabin maszynowy Minimi jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka. Zespół suwadło-zamek porusza sie po szynach umocowanych do wewnętrznych ścianek komory zamkowej co zapewnia bardzo wysoką niezawodność. Suwadło odryglowuje zamek dopiero po krótkim ruchu jałowym co ułatwia ekstrakcje i zmniejsza ryzyko pęknięcia łuski. Karabin strzela z zamka otwartego tylko ogniem seriami (mechanizm spustowy bez przerywacza).

Karabin posiada podwójny mechanizm zasilania. Standardowe jest zasilanie z metalowej taśmy rozsypnej M27. Taśma luźna albo w dołączonej pod komorą zamkową skrzynce (odcinek 100 lub 200 nabojowy). Obecnie często zamiast skrzynki stosuje się pojemnik z tkaniny. Mechanizm przesuwu taśmy podobny jak w MG42. Awaryjnie (przy braku zataśmowanej amunicji) można używać magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16 czy FNC). Przy zasilaniu magazynkowym zwiększa się ryzyko zacięć.

Lufa szybkowymienna (wg norm amerykańskich żołnierz powinien móc wymienić lufę i ponownie zacząć strzelać w czasie poniżej 10 s), posiada ręcznie przestawiany dwópołożeniowy regulator gazowy. Wnętrze lufy chromowane. Lufa zakończona tłumikiem płomienia.

Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i regulowanego celownika przeziernikowego. Nowsze odmiany posiadają na pokrywie komory zamkowej szyne Picatinny do mocowania celownika optycznego lub elektrooptycznego. W wersjach dla sił specjalnych na bocznej szynie często zamocowany jest celownik laserowy.
[Edytuj]

Dane taktyczno-techniczne
Wzór Minimi Standard
Nabój 5,56x45 NATO
Długość broni / długość broni z kolbą złożoną (mm) 1040
Długość lufy (mm) 465
Masa lufy (kg) 1,7
Dł. linii celowniczej (mm) 490
Masa broni (kg) 7,1
Zasięg skuteczny (m) 1000
Szybkostrzelność teoretyczna (strz./min.) 700-1150

harrison

Pistolet Vis wz. 35
[link widoczny dla zalogowanych]

pistolet samopowtarzalny wz. 1935. Pierwotna nazwa pistoletu – WiS: utworzona od pierwszych liter nazwisk konstruktorów: Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego. Zmieniona na żądanie Departamentu Uzbrojenia na Vis (łac. – siła).

Historia

Pierwszy prototyp powstał w 1930. Projekt zgłoszony do Urzędu Patentowego w Warszawie 15 stycznia 1931, patent nr 155567 przyznano 8 lutego 1932. Pistolet wzorowany był na Colcie M1911. W 1936 Fabryka Broni w Radomiu rozpoczęła produkcję seryjną. Równocześnie wprowadzono pistolet na uzbrojenie kadry zawodowej Wojska Polskiego.

Do wybuchu wojny wyprodukowano 49 400 sztuk pistoletów.

Po przejęciu fabryki przez Niemców w 1939 produkcję kontynuowano, stopniowo przenosząc ją do fabryki Steyr w Austrii. Niemcy wyprodukowali 312 tys. Vis-ów dla własnych potrzeb. Niemieckie Vis były wytwarzane w kilku wersjach, różniących się wykończeniem i szczegółami konstrukcyjnymi. Generalnie ich jakość była niższa od Vis-ów wyprodukowanych przed wojną. Wyprodukowane dla Wehrmachtu Visy nosiły oznaczenie Pistole 35(p).

Pistolet był także montowany w warunkach konspiracyjnych, z części wynoszonych z fabryki.

Od 1992 jest produkowany w Zakładach Metalowych Łucznik w Radomiu, głównie dla kolekcjonerów broni.

Opis techniczny
Pistolet Vis działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, zamek ryglowany przekoszenie lufy. Lufa jest związana z zamkiem za pomocą dwóch rygli na górnej powierzchni lufy współpracujących z wycięciami ryglowymi w zamku. U spodu lufy znajdował się występ współpracujący z szkieletem (zapewniał obrót lufy podczas ryglowania). Mechanizm spustowo-uderzeniowy kurkowy bez samonapinania (SA). Kurek można zwolnić bez strzału za pomocą skrzydełka na zamku. Vis posiada samoczynny bezpiecznik chwytowy na grzbiecie rękojeści, uruchamiający się po zniesieniu nacisku dłoni. Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu na zaczepie zamka. Stałe przyrządy celownicze składające się z muszki i szczerbinki. Magazynek 8 nabojowy, jednorzędowy.

Dane podstawowe:
Państwo Polska Polska
Producent Fabryka Broni w Radomiu
Rodzaj pistolet samopowtarzalny
Historia
Prototypy 1930
Produkcja seryjna 1935 - 1945
Wyprodukowano ok. 350 000 egz.
Dane techniczne:
Kaliber 9 mm
Nabój 9 x 19 mm Parabellum
Magazynek 8 nabojów
Wymiary:
Długość 200 mm
Wysokość 140 mm
Długość lufy 120 mm
Długość linii celowniczej 156 mm
Masa broni 1000 g g
Inne:
Prędkość pocz. pocisku 345 m/s
Szybkostrzelność praktyczna 10 strz./min.
Zasięg skuteczny 50 m

Raziel

Dwaj odwieczni rywale u nas na strzelankach czyli eMka i AK :
http://youtube.com/watch?v=G6BpI3xD6h0

Ogólnie sporo ludzi pewnie to widziało ale uważam że filmik jest ciekawy i warty obejrzenia. Mam nadzieje że to co pan w filmiku powiedział "the AK is to be used on full automatic" (a czemu ? obejrzyjta) nie zainspiruje użytkowników kałaszy do terminatorstwa Wink

Raziel

W sumie to skoro posługuje się karabinem asg G36 to może cośwspomne o ostrej wersji mojego WunderWaffe Smile

.

Na wstęp trochę historii. Firma Hekler&Koch na początku lat 90 była na skraju bankructwa i potrzebowała broni taniej (niemiecka armia też wtedy miała problemy z finansami) i dobrej. Do skraju bankructwa doprowadziły firme bezowocne prace nad G11 - miała to być pierwsza broń na amunicję bez łuskową. Wycofano nad nią prace ponieważ prototyp miał tendencje do strzelania samemu z siebie (jak to nazwać ? samoistnie-powtarzalny ?;p) Pukawka ta miała trafić w ręce bundeswehry. Tak czy inaczej firma była zmuszona do wycofania prac nad projektem i stworzenia czegoś taniego i dobrego. Taki właśnie miał być HK50.

Miał działać na zasadzie odprowadzania gazów prochowych przez boczny otwór lufy oraz zrezygnowano z zamka półswobodnego przez co karabin był nieco lżejszy. Na dokładkę zastosowano jeszcze tzw. lufę pływającą, co pozytywnie wpłynęło na celność ów karabinu (około 10 cm na 500 m a dla porównania dragunow ma 40 cm na 600 m). Do jego konstrukcji głównie stosuje sie tworzywa sztuczne, to też dla zmniejszenia masy i ograniczenia skutków korozji. Broń ta dostosowana była do kalibru 5,56mm, który to w tamtych czasach robił się coraz to bardziej "modny". Zasięg skuteczny wynosił około 800m. Cena zgodnie z założeniem była sporo niższa niż poprzednie produkty tej firmy. Dla porównania HK50 kosztowało 800 $ bez celowników, gdzie G41 (najnowsza broń HK kalibru 5,56mm) - 1700$. A dla niemieckiej armii (która w tamtych czasach nie była zbyt dziana) to była spora różnica. W 1995 r. HK50 przyjęto do sił niemieckich i przechrzczono na G36.

Karabin ukazał sie w 6 odsłonach :

* G36 - karabin z kolbą składaną, celownik optyczny o powiększeniu 3x i celownik kolimatorowy.
* G36E - eksportowa wersja G 36 z celownikiem optycznym 1,5x
* G36K - karabinek z kolbą składaną i lufą skróconą, celownik optyczny o powiększeniu 3x i celownik kolimatorowy.
* G36 KE - eksportowa wersja G 36 z celownikiem optycznym 1,5x
* G36 C - subkarabinek, celownik mechaniczny, na uchwycie do przenoszenia długa szyna Picatinny do mocowania innych celowników.
* MG36 - ręczny karabin maszynowy

[link widoczny dla zalogowanych]

Od góry widzimy G36 , G36K , G36C.

Dziękuje, to wszystko Wink

harrison · Wysłany: Nie 0:00, 09 Mar 2008 Temat postu:

nieco inna forma promocji guns and ammo:)
Uprzedzam że stronka jest wyłącznie przeznaczona dla miłośników II WŚ...
Na początek cięższa artyleria:)

[link widoczny dla zalogowanych]

mam nadzieję że stronka Was zaciekawi